Red Hook Crit
Barcelona: Epiloog
Ronde drie van het Red Hook Criterium staat in de boeken, en deze keer was Team Specialized x Rocket Espresso neer gestreken in Barcelona. Natuurlijk was Manual for Speed erbij, met camera’s in de aanslag. Lees verder om te zien over hoe het allemaal is gegaan in Barcelona. Het leek erop dat het niet meer mis kon gaan voor de mannen van Team Specialized x Rocket Espresso terwijl ze in de rij stonden om de finale in Barcelona te rijden. Alle vier de renners hadden zich gekwalificeerd voor de finale en reden erg sterk. Er was een gevoel, een vibe, dat dit de race van het team zou worden. Alec Briggs en Stefan Schafer kwalificeerden zich met gemak in de eerste heat, het duo kwalificeerde zich met een tweede en derde plaat, wat hen voldoende tijd gaf om hun benen te laten rusten voor de grote finale. In heat two deed Eamon wat Eamon hoorde te doen en veroverde de eerste plaats. De handschoen was, zoals ze zeggen, naar beneden gegooid. Wat betreft de vierde? Aldo was teruggekeerd. Hij was terug en racete in Barcelona, en als zijn vorm en capriolen een indicatie waren, had hij sinds Brooklyn geen training overgeslagen. Maar de God van de snelheid besloot zijn mentale gesteldheid te testen. Tijdens de kwalificatie viel tijdens volle snelheid, zijn ketting er af. Zonder ketting, de enige manier om te vertragen, besloot hij af te rijden op dichtstbijzijnde barrière. Gelukkig heeft hij zowel de reflexen en de snelheid van een kat en slaagde erin om een perfecte salto te maken, gracieus over de barrière te vliegen en op zijn benen te landen. Misschien begint al het wakeboarden zijn vruchten af te werpen? Zijn punten uit Brooklyn zorgen ervoor dat hij automatisch werd gekwalificeerd voor de herkansingen. En nadat we de God of Speed hadden toegejuicht bij de start, stelde Aldo niet teleur en won.
Terwijl de mannen zich voorbereidden op de finale, nam Carla Nafría plaats in het startvak. Ze was niet blij met haar achtste plek in de kwalificatie en begon de race met vuur in haar ogen. Dit jaar was de koers in Barcelona veranderd en aanzienlijk technischer geworden, en met de finales in het vooruitzicht, probeerden de renners nog steeds te wennen aan het parcours. Het hoge aantal bochten betekende dat de renners goed moesten nadenken over hun positie en hun inspanningen. Om kans te maken op de overwinning, moesten renners een plek voorin het peloton zien te bemachtigen. Het kronkelige parcours zorgde er echter voor dat het peloton telkens in- en uit elkaar schoof. En hoe langer de wedstrijd duurde, hoe moeilijker de renners het vonden om op te schuiven in het peloton. Helaas werd Carla slachtoffer van het moeilijke parcours, en hoewel ze sterk reed, leek het erop dat het geluk niet aan haar zijde lag met een 10e plaats. Normaal is een top 10 plaats een droom die uitkomt, maar voor Carla voegt het alleen maar meer brandstof toe aan het vuur. Ze laat haar droom op een overwinning niet gaan, en er is geen twijfel dat Milaan een race vol vuur gaat worden.
De herenrace was gewoon bruut, aanval na aanval na aanval na aanval, waar Team Specialized x Rocket Espresso-team hun best deed om de aanvallen te dekken. De voortdurende aanvallen zorgen ervoor dat het tempo erg hoog was, wat alleen maar moeilijker werd gemaakt door een wind vanaf de Middellandse Zee. Het aantal rondjes op het rondebord liep steeds verder terug, terwijl renners steeds vermoeider werden en zich een voor een opbliezen en het peloton moesten laten gaan. Met nog vier ronden te gaan, verzamelde Team Specialized x Rocket Espresso aan de voorkant van het peloton in de hoop het tempo te beheersen en Alec Briggs te positioneren voor de winst. Maar helaas ging het anders dan gehoopt. Eerst was het Aldo die het peloton moest laten gaan. Voelde hij dan toch de gevolgen van zijn turnoefening eerder de dag? Slechts een paar ronden later smakte Schafer op het asfalt, waardoor het peloton versplinterde in groepjes.
Ondanks dit alles zat Alec nog steeds in de juiste positie, met de laatste bocht op komst. En met een de zekerheid van een podiumplaats, koos hij ervoor om een kans te wagen en voor de overwinning te gaan. Maar het mocht niet zo zijn. Doordat hij de bocht in ging met te veel snelheid, gleed zijn voorwiel, en daarbij de laatste hoop op een overwinning, onder hem vandaan. Zelfs met een verpulverd veld kon Eamon een goede prestatie neerzetten met een 10 plek, en hiermee de pijn van gebroken fietsen en schaafwonden te doen verzachten.
Dit was niet het resultaat waar het team op had gehoopt, maar nadat alles uitvoerig werd geëvalueerd, waaruit bleek dat de renners tijdens de race niks hadden laten liggen, was het tijd om te feesten. En Barcelona weet wel hoe dat moet. Barca, we houden van je, en je kunt er zeker van zijn dat we je volgend jaar weer zullen zien.